Μανιφέστο ΚΚΚ – 1931 (απόσπασμα)

Από: Αντικράτης

Στις 15 Αυγούστου 1926 ιδρύθηκε το ΚΚΚ στην Λεμεσσό.

Παρουσιάζω πιο κάτω απόσπασμα απ΄το μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου το οποίο δημοσιεύθηκε το 1931 στην εφημερίδα Νέος Άνθρώπος και αποτελεί ένα ιστορικά επίκαιρο κείμενο.

Στις 15 Αυγούστου 1926 ιδρύθηκε το ΚΚΚ στην Λεμεσσό.

Το Κ.Κ. πρωτοστάτησε στους αγώνες του κυπριακού εργαζόμενου λαού ενάντια στο αποικιακό καθεστώς, την ντόπια αστική τάξη (αφεντικά, εκκλησία, εθνικοφροσύνη) και επιχείρησε σε μικρή κλίμακα να δημιουργήσει τοπικές αγροτικές κολλεκτίβες.

Η μετέπειτα πορεία του Ακελ ειναι συνυφασμένη με την μετέπειτα κυπριακή ιστορία..

Σαν επαναστάτες δε πρέπει να ξεχνάμε τους αγώνες, τις θυσίες και την ιστορία του εργατικού κινήματος.

Σαν μέλη της εργατικής τάξης οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς στις ιδέες και στους στόχους μας.

Παρουσιάζω πιο κάτω απόσπασμα απ΄το μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου το οποίο δημοσιεύθηκε το 1931 στην εφημερίδα Νέος Άνθρώπος και αποτελεί ένα ιστορικά επίκαιρο κείμενο.

 

Μανιφέστο ΚΚΚ – 1931 (απόσπασμα)

Οι τσιφλικάδες, η εκκλησία, οι τοκογλύφλοι, οι έμποροι και βιομήχανοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να σταματήσουν την «αριστεροποίηση» των μαζών και να τις αποτρέψουν από τον πραγματικό επαναστατικό δρόμο. Γι΄αυτό αναζωογονούν και γαβανίζουν το πεθαμένο σύνθημα της Ένωσης με την Ελλάδα και μάλιστα το παρουσιάζουν ως την πανάκεια που θα σώσει την φτωχολογειά από την οικονομική κρίση.

Όπως οι αρχαίοι δούλοι και οι καταστρεμμένοι χειροτέχνες της ρωμαικής εποχής, ανίκανοι να επαναστατήσουν ενάντια στο σύστημα της δουλείας και στο ετοιμόρροπο «αρχαίο» καθεστώς, ζητούσαν τη σωτηρία τους στον ουρανό κι ασπαζόμενοι τον Χριστιανισμό περίμεναν (όπως οι σημερινοί χιλιαστές) απο μέρα σε μέρα τη «Δευτέρα Παρουσία» (όχι του Ανθία μα τη «πραγματική»). Έτσι και οι «ενωτικοί» της Κύπρου προσπαθούν να πείσουν τις εργαζόμενες μάζες ότι θα εύρουν τη σωτηρία τους μόνο στην Ελλάδα. Γι΄αυτούς η Ελλάδα είναι πραγματικός παράδεισος. Ούτε κρίση έχει, ούτε δυστυχία. Όλος ο κόσμος ευημερεί, η παγκόσμια οικονομική κρίση που δε σταμάτησε στα συνορά ούτε της βαθύπλουτης Αμερικής, ούτε της κραταίας Αγγλικής Αυτοκρατορίας, σταμάτησαν ως εκ θαύματος στα σύνορα της μικράς Ελλάδας, η οποία αποτελεί μια ευτυχισμένη νήσο μέσα στον ωκεανό της δυστυχίας που παραδέρνει τον άλλο καπιταλιστικό κόσμο. (Οι ενωτικοί μας δεν ενδιαφέρονται να μας εξηγήσουν ποιοι λόγοι κάμνουν τους εργάτες της Ελλάδας ν ΄απεργούν και να σκοτώνονται κάθε μέρα στους δρόμους, γιατί οι αγρότες να εξεγείρονται, γιατί οι χωροφύλακες να σκοτώνουν τους αγρότες που δεν πληρώνουν τους φόρους κι άλλα πολλά γεγονότα του Ελληνικού παραδείσου).

Στο αναμεταξύ οι Κύπριοι εργαζόμενοι, αναμένοντας τη σωτηρία τους μέσα στον Ελληνικό παράδεισο, οφείλουν να καθίσουν ήσυχα, να μην επαναστατούν ενάντια στην εκμετάλλευση.

Εκτός όμως από τον καθαρό αντεπαναστατικό ρόλο, το σύνθημα της Ενώσεως με την Ελλάδα χρησιμοποιείται απ΄ευθείας από τον εγγλέζικο ιμπεριαλισμό ως όπλο για τη διαίρεση του κυπριακού εργαζόμενου λαού. Η Κύπρος δεν κατοικείται μόνον από Έλληνες. Το 1/5 των κατοίκων της είναι Τούρκοι που είναι τόσο Κύπριοι όσο και οι Έλληνες και ας λέγουν οι «Ενωτικοί» ότι οι Τούρκοι είναι «επήλυδες».