Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Περί Καπιταλισμού, Κατανάλωσης τζιαι Κατάθλιψης

Συντάχθηκε από: Ανάφεντος




Ο καπιταλισμός εν βασισμένος πάνω σ' έναν ψυχολογικόν μοντέλλον που εν που την βάση του σαπημένον.






1.

Ο καπιταλισμός εν βασισμένος πάνω σ' έναν ψυχολογικόν μοντέλλον που εν που την βάση του σαπημένον. Έσιει διαβρώσει κάθε παραδοσιακήν μορφήν ανθρώπινης επαφής τζιαι επικοινωνίας τζιαι έσιει επιφέρει μιαν χωρίς προηγούμενον στην ιστορίαν της ανθρωπότητας "πνευματικήν" τζιαι υλικήν καταστροφήν.

2.

Ίσως το σιειρόττερον που έσιει κάμει που τούτην την σκοπιάν, ένι ότι έσιει εξαφανίσει τοπικές παραδοσιακές κουλτούρες τζιαι πολύτιμα για την επιβίωσην του ανθρώπου τζιαι του πλανήτη οικοσυστήματα. Οι παραδοσιακοί τρόποι ζωής αντικαθίστανται  που μιαν παγκοσμιοποιημένην μονοκουλτούραν που ελέγχεται που έναν απόλυτα μη βιώσιμον τζιαι ανταγωνιστικόν νομισματικόν σύστημαν το οποίον ανταμείβει την καταστροφήν του περιβάλλοντος τζιαι που ταυτόχρονα παρέχει μιαν μη-βιώσιμην υλικήν ευημερίαν στες περιοχές τουλάχιστον του πλανήτη που ο καπιταλισμός έσιει φτάσει στα όρια της καταναλωτικής του μορφής. Πρόκειται για μιαν ψευδαίσθησην που συγκαλύπτει την βαθκειάν ψυχολογικήν τζιαι κοινωνικήν ζημιάν που έσιει γινεί.

3.

Ο καπιταλισμός έσιει δημιουργήσει μιαν κοινωνίαν θυμάτων εγκλωβισμένων σε καταναλωτικές συμπεριφορές τζιαι οι οποίες τροφοδούνται που την απληστίαν των οργανισμών που υπηρετούν αποκλειστικά τζιαι μόνον το κέρδος. Ο ρόλος των μήντια, ως αυτόνομα κέντρα εξουσίας, - αλλά με διαπλεκόμενα συμφέροντα με τους οργανισμούς του κέρδους, - στην ενθάρρυνσην των ανθρώπων να συμπεριφέρουνται ως "καταναλωτικές μονάδες", εν καθοριστικός. Μέσα που τούτην την διαδικασίαν μετατροπής του ανθρώπου σε "καταναλωτικήν μονάδαν" διαβρώνονται ούλλες οι  εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας τζιαι οι διαπροσωπικές σχέσεις. Τροφοδοτούν επίσης την τεράστιαν αύξησην των συμπτωμάτων κατάθλιψης σε παγκόσμιον επίπεδον.

4.

Στον καπιταλισμόν το κίνητρο του κέρδους εν κυρίαρχον. Τα μαθηματικά έχουν αντικαταστήσει την ηθικήν με την έννοιαν του ότι οποιαδήποτε ενέργεια που έσιει σκοπόν το κέρδος κυριαρχεί πάνω σε οποιανδήποτε άλλην ανθρώπινην δραστηριότηταν. Οι οικονομικές δραστηριότητες θεωρούνται ως οικονομικά επιτυχημένες μόνον άμαν παράγουν κέρδος. Ταυτόχρονα όμως τούτες οι δραστηριότητες, κοινωνικά εν καταστροφικές. Καταστρέφουν κάθε μορφήν κοινωνικής αλληλεγγύης, ακόμα τζιαι απλές καθημερινές πράξεις όπως το να χαρίζεις κάτι, να μοιράζεσαι τζιαι να νοιάζεσαι για τον άλλον. Τζιαι όϊ μόνον τούτον, τούτες οι απλές πράξεις θεωρούνται πιον τζιαι ως "αντιπαραγωγικές"  ή ως ενέργειες οικονομικά "οπισθοδρομικές". Γι αυτόν όϊ μόνον δεν ενθαρρύνουνται, αλλά τυγχάννουν τζιαι μιας συστηματικής δίωξης. Ακόμα τζιαι απλές φιλανθρωπικές καμπάνιες, που κατά κύριον λόγον γίνουνται για απάβλυνσην ενοχών, επιτρέπονται μόνον μέσα στα πλαίσια της θεαματικοποίησης τους όπου το συσσωρευμένον θέαμαν θα παράξει τζιαι το ανάλογον οικονομικόν κέρδος.


5.

Ο καπιταλισμός ανταμείβει τον ατομικισμόν τζιαι καταδικάζειν κάθε μορφήν κοινωνικής αλληλεγγύης. Η κατάθλιψη εν άμεσα συνδεδεμένη με τον καταναλωτισμόν τζιαι τον ατομικισμόν, με το έναν ναν  απαραίτητη προϋπόθεση του άλλου. Εν γενικά παραδεχτόν σήμερα ότι άμαν ο άνθρωπος έσιει εξασφαλισμένες τες βασικές ανάγκες που αφορούν στην επιβίωσην του, δηλαδή την τροφήν, το νερό, την προστασίαν που τες καιρικές συνθήκες, της στέγης τζιαι την ασφάλεια, - δηλαδή τούτην την αίσθηση ότι τούτες οι βασικές ανάγκες θα ικανοποιηθούν τζιαι την επομένην, - τζιείνον που τον απασχολεί στην συνέχειαν εν η αναζήτηση της κοινωνικής αλληλεγγύης, η ανάγκη του να διάς τζιαι να παίρνεις χωρίς ανταλλάγματα.

6.

Όμως ο εγκλωβισμός του ανθρώπου σε έναν ανταγωνιστικόν οικονομικόν σύστημαν που αποσιωπά, απορρίπτει τζιαι καταπολεμά τούτην την φυσικήν τάσην του ανθρώπου ναν' κοινωνικά αλληλέγγυος, με το να  ανταμοίβει τον ατομικισμόν τζιαι να καταδικάζει την γενναιοδωρίαν, οδηγεί το απομονωμένον κοινωνικά άτομον στην κατάθλιψην. Τζιαι τούτον συμβαίνει επειδή αναγκάζεται να κάμει πράματα τα οποία δεν εγκρίνει τζιαι για τα οποία στην συνέχειαν αισθάνεται ένοχος. Η κατάσταση της κατάθλιψης ενι στην πραγματικότηταν έναν που τα μαγαλλύττερα πλήγματα στην ποιότηταν της ζωής τζιαι της ευημερίας του ανθρώπινου είδους.

Τζιαι το τραγικόν ένι ότι για να ξεφύγει κάποιος που τούτην την κατάστασην καταφεύγει σε μηχανισμούς απόδρασης, που στην καλλίττερην περίπτωσην οδηγούν σε παραπάνω κατανάλωση, βάλλοντας το απομονωμένον κοινωνικά άτομο, αλλά τζιαι το εξατομικευμένον πλήθος, σε έναν φαινομενικά αέναον φαύλον κύκλον.

7.

Η κουλτούρα της κατανάλωσης εν η μαμμού της κατάθλιψης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις